Kendime İki Saniye Ağlama Hakkı

Kendime İki Saniye Ağlama Hakkı, genç yaşta ölen insanların dijital varlığının yok oluşunu ve bu durumun bıraktığı boşluğu anlatan bir hikayedir. Filmde, ölen kişilerin yüklediği şarkılar, fotoğraf albümleri, halka açık günlük girişleri gibi dijital izlerin tümünün silindiğini ve geriye sadece jenerik ölüm ilanlarının kaldığını görüyoruz.

Filmin merkezindeki karakter, bu insanları anarken, paylaştıkları bir hatıranın çerçevesini iki kamera ile yakalamaya çalışan bir kişi. Hem geçmişte hem de şimdiki zamanda bu hatıranın izini sürmeye çalışıyor. Filmin çekildiği yer, bu hatıranın yaşandığı yerin kendisi.

Kendime İki Saniye Ağlama Hakkı, izleyicilerin bu dijital varlıkların yok oluşunu ve bıraktığı boşluğu deneyimlemesine olanak sağlar. Film, izleyicilerin bu durumla nasıl başa çıktığını ve bu durumun yarattığı duygusal etkileri de aktarır.